Geotkanina
Geotkaniny powstają w procesie tkania pasemek lub wiązek materiału, najczęściej polipropylenu (PP) lub poliestru (PES).
Cechują się dużą wytrzymałością na rozciąganie przy stosunkowo niewielkim wydłużeniu, co czyni je uniwersalnymi materiałami wzmacniającymi podłoże lub zbrojącymi skarpy.
Dodatkowym działaniem jest separacja dwóch rodzajów gruntu, podobnie jak w przypadku geowłókniny. Należy jednak pamiętać o niższej wodoprzepuszczalności w porównaniu do geowłóknin.
Należy pamiętać, że w odróżnieniu od geosiatek, geotkaniny przenoszą naprężenia poprzez tarcie, niezależnie od rodzaju gruntu (glina, piasek, kruszywo, itp.)
Więcej o zastosowaniu geotkanin znajdziesz niżej.
Polipropylen czy poliester
Na rynku spotkamy dwa główne rodzaje geotkanin – PP oraz PES. Ich zastosowanie jest podobne – wzmacnianie słabych gruntów, zbrojenie skarp, odciążanie murów oporowych.
Różnią się one jednak nie tylko surowcem, z którego zostały wykonane, ale przede wszystkim parametrami wytrzymałościowymi i wydłużeniem.
Geotkaniny PP to wytrzymałość na rozciąganie w przedziale 10- 50 kN/m przy wydłużeniu 12-20%, tymczasem geotkaniny PES osiągają wytrzymałości wielokrotnie wyższe -nawet do 1000 kN/m, a wydłużenie pozostaje na poziomie ok 10%.
Zastosowanie
- wzmacnianie i separacja słabego podłoża nasypów drogowych i kolejowych, a także wałów powodziowych
- budowa placów postojowych, parkingów, dróg tymczasowych, leśnych i rolnych w trudnych warunkach gruntowo-wodnych
- wykonywanie warstw odcinających i separujących między gruntem drobnoziarnistym a warstwami konstrukcyjnymi podbudowy jezdni i torowiska
- zmniejszenie grubości warstw podbudowy z kruszywa, dzięki uzyskaniu wyższej nośności całej konstrukcji oraz wydłużenie okresu eksploatacji drogi
- stabilizacja osuwisk, budowa zbrojonych nasypów i murów oporowych z gruntu zbrojonego
- zabezpieczenie skarp przed erozją oraz przerastaniem chwastów – w wersji agrotkaniny PP
